Öğrenilmesi ve icrası çok zor olan bu disiplin, usta-çırak ilişkisiyle hayat bulan ve yaşatılan bir geleneğe sahiptir. Anlamı ‘güzel yazı yazan’ olan hattatlık üstatla meşk eylerken öğrenilen tek bir harfle başlar ve verilen icazetle son bulur. İcazet, üstadın yaptığı sınav sonrasında beğendiği yazının altına imzasını atmasıyla alınır.